spacer

veiligheidpreventie_man_over_boord
Op zondag 25 oktober 2009 ervaar ik een echte M.O.B. situatie aan boord van mijn zeiljacht Lucky Bitch. Een betere training kan je niet hebben. We hebben het er goed van af gebracht.

Belangrijke erratum en rechtzetting omtrent mijn verslag over het M.O.B. gebeuren a/b van de Lucky Bitch op zondag 25 Oktober 2009:
Ik had in mijn relaas (te lezen op mijn website onder dagboek 2009/Oktober) de VBZR (Vrijwillige Blankenbergse Zee Reddingsdienst) in een slecht daglicht geplaatst. Geheel onterecht klaarblijkelijk …
Rond Nieuwjaar werd ik opgebeld door Joeri Vermoere (de chief van de VBZR) die niet blij was met mijn woorden over het VBZR en het eigenlijk ook helemaal niet verstond. Zij zelf vonden dat ze prima werk hadden geleverd en hadden die bevestiging de dag na de redding van de Seaking gekregen. Felicitaties en bedankingen zelfs! Ik voelde me op zijn minst verveeld met de situatie. Nu het originele verslag naar een zeilschool was gegaan, online stond op mijn website en tevens was gepubliceerd, was dit een echt vervelende zaak die opgelost diende te worden.
Afgelopen zondag 7 maart 2010 heb ik samen met Joeri, zijn zoon Jannis Vermoere en Bruno Van Reeth (vrijwillige zeeredders) in de container waar zij hun VBZR - kantoortje hebben de ware en totale reconstructie van mijn M.O.B. gebeuren gemaakt. De puzzel is nu compleet. Er waren enkele stukjes die ontbraken maar vooral waren er enkele stukken fout gelegd!
Waar zat het misverstand???!!!
Heel `To the Point` en met een korte schets legt Joeri me uit wat zij wanneer en hoe gedaan hebben die dag: na de oproep hebben ze zich binnen enkele minuten weten klaarmaken om uit te varen met hun reddingsboot Sterken Dries. Jannis was die avond met zijn vriendin aan het strand aan het wandelen en had de Lucky Bitch reeds `vreemd` zien liggen schommelen voor de haven. Net op dat ogenblik gaat zijn bieper. De Sterke Dries komt onmiddellijk aan de loefzijde van Lucky Bitch langszij liggen en meteen worden de 2 jonge vrijwilligers Cedric De Brauwer en Jannis Vermoere bij mij aan boord gedropt. Ik zat zelf intussen aan de lijkant in het gangboord alwaar ik drenkeling Wilfried die naast de boot lag te kermen stevig vast hield. Vervolgens is de Sterken Dries achteruit gevaren en is langs lij op enige afstand achter mij blijven liggen. Ik zag hen toen pas. Van daar uit had Joeri, de reddingsschipper, een perfect zicht op het gebeuren. Met deskundigheid begreep hij dat de Seaking (die intussen boven ons hing) onmogelijk een duiker boven mijn jacht kon neerlaten tot op het dek of tot bij het slachtoffer. Dit omwille van het sterk schommelende jacht (er stonden hoge golven) waardoor de 15 m. hoge en sterk heen en weer zwiepende mast een gevaar voor duiker en heli betekende. Bij een redding volg je steeds regel 1: breng jezelf als redder nooit in gevaar! Vervolgens heeft Joeri met zijn team en reddingsboot een zeer volprezen en feilloze actie gevoerd die het melden meer dan waard is en tot een vlotte en vooral snelle redding van Wilfried leidde. De negatieve en vooral verkeerd geconcludeerde passage over de VBZR is uit het originele verslag geschrapt.
Dit vond ik echter niet voldoende, de lezers zouden ook (net zoals ik) de ware toedracht dienen te kennen. Immers: `een paar minuten langer in het water, zouden voor Wilfried mogelijk fataal geweest zijn` voegde zoon Yannis er aan toe. En die zoon heeft werkelijk samen met zijn collega`s een heldenrol gespeeld in het gebeuren. Ik vertel het met mijn eigen woorden (en hoop het plaatje nu voor altijd vast te hebben, te houden en de wereld in te sturen):
De Seaking blijft dus op een veilige afstand en niet vlak boven de Lucky Bitch hangen waardoor de duiker dus niet op het dek, of vlak bij victim Wilfried kan gedropt worden. Joeri vaart zijn reddingsboot (zonder zwiepende mast) onder de heli. De duiker wordt vlot gedropt in de reddingsboot. Joeri vaart snel met de reddende duiker tot bij Wilfried. Dit is het moment waarop ik voor het eerst de aanwezigheid van de Sterken Dries opmerk, dit is het moment waarop Wilfried de indruk krijgt dat hij het moeilijk krijgt door de boeggolf gecreëerd door de reddingsboot. Wat wij beiden niet door hebben is dat de interventie en assistentie aan de Seaking van de VBZR de redding van Wilfried betekent! Yannis en collega Cedric staan vlak naast me in het gangboord van het schip aan de lijkant . Ik ben zo in de ban van Wifried die ik vooral niet wil lossen waardoor ik de 2 jongens niet eens opmerk. Yannis springt vervolgens over boord in het water bij Wilfried om samen met de gedropte duiker de sling rond Wilfried te doen. Cedric die bij mij aan boord blijft, helpt Wilfried los te maken uit mijn zelf gefabriceerde knopen-met-de-schoten- greep om zijn polsen. Wilfried wordt opgetakeld door de Seaking. Pas dan haal ik adem en zie een vreemde bij me aan boord, Cedric die me zelfs gaat helpen! Ik kan weer lachen maar stel me niet 1 keer de vraag hoe die jongen bij mij aan boord gekomen is!?
Na de spoedopname mag Wilfried dezelfde avond reeds naar huis. Hij is gered!!
Niet alleen door de Seaking, maar - wat me nu en voor het eerst zeer duidelijk is – mede door de samenwerking met de assisterende VBZR.
Hiervoor mijn oprechte dank aan het VBZR team en mijn persoonlijke excuses aan Joeri en zijn kompanen voor het foute beeld dat ik in mijn originele relaas over hen neerzette. Bij deze wordt dit recht gezet. Ik zal de eerste zijn om jullie overal te prijzen en te loven en ga ervan uit dat mijn impact groot genoeg is om door te dringen bij de eerder verkeerd geïnformeerden. Het vreemde is dat ik zo geconcentreerd op mijn houdgreep was waardoor ik het droppen (het ogenblik dat ze arriveerden) van Cedric en Jannis en hun aanwezigheid zelfs vlak langs mijn zijde, niet eens gezien heb!! Achteraf, bij de reconstructie van het verhaal en het neerpennen ervan, ben ik een beetje op Wilfried zijn onvrede (`haast verdronken door de boeggolf van de Sterken Dries`) voortgegaan zonder eigenlijk de ware bijdrage van de Strerken Dries te kennen.
Toen ik die avond van de VBZR container naar mijn boot wandelde vroor het nog maar eens dat het kraakte en toch had ik vanbinnen een heel warm gevoel! Ze verdienen een medaille!

 

 

 

 

 

back